ไกลปืนเที่ยง

                สมัยก่อน เมื่อถึงเวลาเที่ยงจะมีการยิงปืนใหญ่บอกเวลาในพระนคร ซึ่งก็มีแต่ราษฎรที่อยู่ใกล้เท่านั้นที่ได้ยินเสียงปืนเที่ยง ส่วนคนที่อยู่ไกลจากพระนครจะไม่ได้ยิน เราจึงเปรียบสำนวนนี้กับคนบ้านนอก คนที่ไม่ได้อยู่ในเมือง หรือคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร