ซังกะตาย 

                สำนวนนี้น่าจะมีที่มาจาก ซังข้าวโพด เมื่อเราเอาเปลือกเอาเมล็ดออกไป ก็มีแค่ซังแข็งๆ เป็นรูเปล่าๆ ไม่มีอะไรเหลือเหมือนกับตายไปแล้ว เปรียบกับคนที่ทำอะไรแบบขอไปที ฝืนใจทำ ไม่มีชีวิตชีวา