วันอานันทมหิดล (9 มิถุนายน)

ความหมาย

         วันอานันทมหิดล คือ วันที่ปวงชนชาวไทยต่างรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์โดยถือเอาวันที่ 9 มิถุนายน ของปีเป็น “วันอานันทมหิดล” เนื่องจากเป็นวันสวรรคต

ความเป็นมา

         สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล เสด็จขึ้นครองราชย์สืบราชสันติวงศ์เป็นพระมหากษัตริย์ รัชกาลที่ 8 แห่งพระบรมราชจักรีวงศ์ แต่ในขณะนั้นพระองค์มีพระชนมายุเพียง 9 พรรษา จึงต้องมีผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ และพระองค์ได้ทรงศึกษาอยู่ที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ครั้นพระองค์มีพระชนมายุ 13 พรรษา ได้เสด็จนิวัตกลับประเทศไทย และได้ทรงออกเยี่ยมราษฎรในที่ต่างๆ ตลอดระยะเวลา 2 เดือน จากนั้นพระองค์เสด็จกลับไปศึกษาต่อ พระองค์เสด็จกลับมาอีกครั้งเมื่อมีพระชนมายุได้ 21 พรรษา พระองค์ทรงมีพระราชกรณียกิจ ในฐานะประมุขของประเทศมากมาย จึงจำเป็นต้องเลื่อนเวลาเสด็จกลับไปศึกษาต่อออกไป

         พระราชกรณียกิจ ของพระองค์ได้แก่ การตรวจพลสวนสนามของฝ่ายพันธมิตรในประเทศไทย ทำให้ประเทศไทยเป็นที่ยอมรับของฝ่ายตะวันตก การพระราชทานวินิจฉัยรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยฉบับวันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ.2489 ที่ใช้เป็นหลักในการปกครองประเทศการแก้ไขปัญหา ความขัดแย้งระหว่างชาวไทยและชาวจีนในย่านสำเพ็ง นอกจากนี้พระองค์เป็นผู้ให้กำเนิดคณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์อีกด้วย ดังนั้นศิษย์เก่าคณะแพทย์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จึงได้ร่วมกันบริจาคเงินจัดสร้างพระบรมราชานุสรณ์ขึ้นเพื่อเป็นการรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณ และชาวไทยต่างก็รำลึกถึงพระองค์โดยถือเอาวันที่ 9 มิถุนายน ซึ่งเป็นวันสวรรคตของพระองค์ในการยกย่องและจงรักภักดี สืบต่อไป