วันแรงงานแห่งชาติ (1 พฤษภาคม)

ความหมาย

         วันแรงงานแห่งชาติ คือ วันที่ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของแรงงานเพื่อให้เกิดการพัฒนาด้านคุณภาพ ฝีมือ ความเป็นอยู่ สวัสดิการ ตลอดจนสิทธิอันชอบธรรมของผู้ใช้แรงงาน

ความเป็นมา

         แรงงานเป็นปัจจัยพื้นฐานสำคัญในกระบวนการผลิต ซึ่งมีผลต่อระบบเศรษฐกิจโดยส่วนรวม แต่ในความเป็นจริงมีผู้ใช้แรงงานไม่น้อยที่ถูกเอารัดเอาเปรียบจากนายจ้างตลอดมา

         ประเทศไทยได้มีการจัดการบริหารแรงงานขึ้นใน พ.ศ.2475 รัฐบาลออกพระราชบัญญัติจัดหางานทั่วไปและการจัดหางานประจำปีท้องถิ่น

         ในปี พ.ศ. 2477 ได้มีการจัดตั้งกองกรรมกรทำหน้าที่จัดหางานและศึกษาภาวะความเป็นอยู่ของคนงานทั่วไป

         ในปี พ.ศ.2499 เกิดพระราชบัญญัติแรงงานและมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2500 และในปีนี้เองได้มีการจัดตั้งกรมแรงงานขึ้น และ ในปัจจุบันใช้พระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. 2518

         ในประเทศยุโรป ส่วนมากกำหนดให้วันที่ 1 พฤษภาคม เป็นวันแรงงาน เช่นเดียวกันแต่เรียกว่า “วันกรรมกรสากล” หรือ วันเมย์เดย์”

         ปัจจุบันนี้มี กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน กระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคมเป็นหน่วยงานรับผิดชอบในการดูแลให้ความช่วยเหลือด้านสวัสดิการ ความเป็นอยู่และฝีมือแรงงาน